(Ρεφραιν)
Μια σταγόνα στον ωκεανό
Μια αλλαγή στον καιρό
Προσευχόμουν πως εσύ και εγώ ίσως καταλήγαμε μαζί
Είναι σαν να εύχεσαι να βρέξει καθώς στέκεσαι στην έρημο
Αλλά σε κρατάω όσο πιο σφιχτά μπορώ
Γιατί είσαι ο παράδεισος μου
Δεν θέλω να χαραμίσω το σαββατοκύριακο
Αν δεν μ' αγαπάς, προσποιήσου
Λίγες ακόμα ώρες, μετά είναι ώρα να φύγω
Καθώς το τρένο μου περνά την Ανατολική Ακτή
Αναρωτιέμαι πως θα κρατιέσαι ζεστή
Είναι πολύ αργά για να κλαίω, είμαι πολύ πληγωμένος για να πάω παρακάτω
Ακόμα δεν μπορώ να σ' αφήσω έτσι
Τις περισσότερες νύχτες ίσα που κοιμάμαι
Μην παίρνεις ό,τι δεν χρειάζεσαι από μένα
(Ρεφραιν)
Λάθος τοποθετημένη εμπιστοσύνη και παλίοι φίλοι
Ποτέ δεν μετριόνται οι τύψεις
Από την αρετή του Θεού, δεν ησυχάζω καθόλου
Νέα Αγγλία καθώς αλλάζουν οι φυλωσιές
Η τελευταία δικαιολογία που αιτούμαι
Ήμουν ένα αγόρι που αγάπησε μια γυναίκα σαν μικρό κορίτσι
Ακόμα δεν μπορώ να σ' αφήσω έτσι
Τις περισσότερες νύχτες ίσα που κοιμάμαι
Μην ψάχνεις ό,τι δεν χρειάζεσαι σε μένα
(Ρεφραιν)
Ο παράδεισος δεν φαίνεται τόσο μακρινός πια
Ο παράδεισος δεν φαίνεται τόσο μακρινός
Ο παράδεισος δεν φαίνεται τόσο μακρινός πια
Ο παράδεισος δεν φαίνεται τόσο μακρινός
(Ρεφραιν)
Είσαι ο παράδεισος μου