[Hij:]
Het jarenlange wachten is nu voorbij,
Ik heb haar bijna in m'n greep.
Nu zal ik mijn gelofte gestand doen:
Zij wordt uiteindelijk de mijne.
[Zij:]
Ik voel zijn nabijheid,
De vervreemde jongen is, als volwassen man,
Weergekeerd, maar nog vrees ik
dat er niets veranderd is. / Hij begrijpt 't eenvoudig niet.
[Hij:]
Kom met me mee.
Ik zal jou vrijlaten
En ik zal je tonen
Hoe jouw leven kan verlopen.
[Zij:]
Je kunt niet zien
Dat ik vrij ben:
Mijn leven is 't mijne,
Niet 't jouwe, laat me dus met rust.
[Hij:]
Ik trok door dichte bossen, over hoge bergen,
Doorkruiste de golven voor haar.
In donkere schaduwen van deze vervloekte nacht
Roeren mijn gedachten en herinneringen zich.
[Zij:]
Onze jeugdherinneringen heb ik achtergelaten.
Ik weet niet wat hij hoopt te vinden.
Hij wacht op mij in de schaduwen,
op een droom die niet kan bestaan.
[Hij:]
Kom met me mee.
Ik zal jou vrijlaten
En ik zal je tonen
Hoe jouw leven kan verlopen.
[Zij:]
Je kunt niet zien
Dat ik vrij ben:
Mijn leven is 't mijne,
Niet 't jouwe, laat me dus met rust.
[Hij:]
Zij weigert te gaan
Daarom grijp ik haar met geweld.
[Zij:]
Ik trek het mes dat ik verborgen heb,
Plaats de snede tegen z'n keel.
[Hij:]
Geschokt door de aanval
Voel ik hoe haar woorden schroeien
[Zij:]
Ga en kom nooit weer
Of ik snijd je van oor tot oor.
[Zij:]
Je kunt niet zien
Dat ik vrij ben:
Mijn leven is 't mijne,
Niet 't jouwe, laat me dus met rust.
[Beiden:]
Ik laat jou vrij,
Zei hij tot mij,
En toon je hoe jouw leven kon verlopen
Ik ben vrij,
Zei zij tot mij
Mijn leven is 't mijne,
Niet 't jouwe, laat me dus met rust!
[Zij:]
Zie jij dat niet in?
Laat me met rust
Zie jij dan niet in
Dat ik vrij ben!