Szare dni to długie, ciche ulice
w opustoszałej mieścinie1 pozbawionej nieba.
U Ireny się śpiewa, się śmieje.
Jedni ludzie przychodzą, inni wychodzą.
U Ireny są butelki wina,
do Ireny się idzie dziś wieczorem.
Dni bez jutra i tęsknota z tobą…
I tylko te dni, które zdają się być z kamienia,
zupełnie jak mur
obsypany szkłem z butelek.
U Ireny się śpiewa, się śmieje.
Jedni ludzie przychodzą, inni wychodzą.
U Ireny są butelki wina,
do Ireny się idzie dziś wieczorem.
A wtedy u Ireny jesteś ty
i kiedy mnie widzisz, biegniesz do mnie,
patrzysz mi w oczy, bierzesz za rękę
i w milczeniu zabierasz ze sobą.
U Ireny się śpiewa, się śmieje.
Jedni ludzie przychodzą, inni wychodzą.
U Ireny są butelki wina,
do Ireny się idzie dziś wieczorem.
Dni bez jutra i tęsknota z tobą…
W szare dni wiem, gdzie cię spotkać.
Szare dni prowadzą mnie do ciebie –
do Ireny, do Ireny.
U Ireny się śpiewa, się śmieje.
Jedni ludzie przychodzą, inni wychodzą.
U Ireny są butelki wina,
do Ireny się idzie dziś wieczorem.
1. Wyraz "paese" jest dość pojemny. Może to być kraj, ojczyzna, ale też miasteczko, wioska, miejscowość.