[Στροφή 1]
Ο αέρας αρχίζει να νοιώθει λίγο λεπτός
όπως βάζω μπρος και μετά ξεκινώ
να προσθέτω τα μίλια στοιβαγμένα πίσω μου
ίσα που νοιώθω ένα χαμόγελο βαθιά μέσα μου
[Στροφή 2]
Και ξεκινώ να ζηλεύω τους προβολείς οδηγώντας νότια
θέλω να σπάσω την πόρτα για να μπορώ να πέσω κάτω
αλλά μετά θυμήθηκα όταν με πακέταρες το αμάξι μου
έφτασες από πίσω και κούμπωσες την καρδιά σου
για μένα να οδηγήσω
[Ρεφρέν]
Αρχίζω να καταλαβαίνω γιατί ο Θεός πέθανε
[Στροφή 3]
Ο δαίμονας κάθισε εκεί περιμένοντας στην βεράντα της
ήτανε λίγο σκοτεινά για αυτό κρατούσε έναν αυτοσχέδιο πυρσό
και όταν το αμάξι ήτανε εκτός οπτικού πεδίου
σύρθηκε στο δωμάτιο της και κάθισε εκεί όλη νύχτα
[Στροφή 4]
Και μετά ένοιωσα ανατριχίλα στα κόκαλά μου
η αναπνοή που είδα δεν ήταν δικιά μου
ήξερα ότι το δέρμα μου σκέπασε την κορνίζα μου
δεν είμαι φτιαγμένος για να παίζω αυτό το παιχνίδι
τότε τον είδα, με πυρσό στο χέρι
με εξήγησε, τι είχε σχεδιάσει
και τότε είπα, θα είμαι τάφος
απλώς σε παρακαλώ στείλε τους σε μένα
[x2]
[Ρεφρέν]
Αρχίζω να καταλαβαίνω γιατί ο Θεός πέθανε
[Επίλογος]
Ο αέρας αρχίζει να νοιώθει λίγο λεπτός
όπως περιμένουμε να αρχίσει το πρωί
αλλά για τώρα με είπες να κρατήσω αυτό το βάζο
και όταν κοίταξα μέσα είδα ότι περιείχε την καρδιά σου
Για μένα να περπατήσω μακριά
άρχισα να καταλαβαίνω γιατί ο Θεός πέθανε