Bir yaprak düştü yoluna ...
Rüzgârın kanadında gezen,
Sen onu gördün ve aynı anda
Onu ezdin üzerine basıp da
Ardından bağıracak sesi yoktu.
Ne de nasıl acı çektiğini söyleyecek gücü.
Ve yolda kayboldu gitti...
Hem yağmur hem rüzgar üzerinden geçti.
Zemine yapışıp kalmıştı ama merak etti.
Ne yapardı acaba rüzgar onu alacak olsa
Ve, bir an için, onu senin kucağına bıraksa?
Ama, öylece kaldı bir yerlerde orada ...
Bir yaprak düştü yoluna
Ve kim bilir kaç tane daha düşecek ?
Ama sen hiç bir zaman bilmeyeceksin
Ve hiç gelmeyecek aklına
Yoluna düşen o ilk yaprağın
Ben olduğum aslında....