Τον αγαπούσε σαν να ήταν
Ο τελευταίος άντρας στη γη,
Του έδωσε ό,τι είχε,
Της ράγιζε το πνεύμα,
Μετά την ξαναερωτευόταν,
Δίνει λίγο, μετά το παίρνει πίσω.
Του έλεγε για τα όνειρά της,
Αυτός απλά της τα κατάστρεφε,
Θεέ μου, του άρεσε να την κάνει να κλαίει,
"Είσαι τρελή που πιστεύεις
Ότι θα αφήσεις κάποτε το έδαφος"
Είπε αυτός, "Μόνο οι άγγελοι ξέρουν να πετούν."
Και με σπασμένο φτερό
Ακόμη αυτή τραγουδά,
Βλέπει τον ουρανό
Με ένα σπασμένο φτερό,
Κουβαλά τα όνειρά της
Φίλε μου, μπορεί να την δεις να πετά.
Μια Κυριακή πρωί
Δεν πήγε στην εκκλησία,
Αυτός αναρωτιόταν γιατί δεν είχε φύγει
Πήγε στην κρεβατοκάμαρα
Βρήκε ένα σημείωμα δίπλα στο παράθυρο
Με τις κουρτίνες να ανεμίζουν.
Και με σπασμένο φτερό
Ακόμη αυτή τραγουδά,
Βλέπει τον ουρανό
Με ένα σπασμένο φτερό,
Κουβαλά τα όνειρά της
Φίλε μου, μπορεί να την δεις να πετά.
Με ένα σπασμένο φτερό,
Κουβαλά τα όνειρά της
Φίλε μου, μπορεί να την δεις να πετά.