Burası zihin için bir çöl,
Duygudan yoksun ve düşünceden arınmış.
En azından gerçek bir düşünce yok.
Bu bir sürpriz değil,
Buradaki çoğu akıl, kullanım eksikliğinden körelmiş.
Hızlı bir sarsıntı gibi gelen bir diğer sentetik dürtü için beklemekteler.
Gerçek dünya kıyaslanamaz, izin verilseydi bile.
Gerçek dünyayı düşünmeye başlayınca ne olduğunu görmeye başlıyorsun, bir zindan.
Zihin, vücut ve ruh için bir hücre.
Tüm hayatım boyunca bir esir oldum.
Aykırı bir düşünceye sahip olabileceğim gerçeğine sığındım,
İçgüdülerimin beni nereye götüreceğinden korkarak.
Onları nasıl suçlayabilirim?
Fakat bu her zaman böyle olmadı.
Söylentiler duydum,
Boğuk, uzakta, solmuş.
Gerçeği arayıp bilmeye çalışıyorum.