Salvatore Di Giacomo - 'E ttrezze 'e Carulina

Oje pétteno ca piéttene

‘e trézze ‘e Carulina,

damme nu sfizio, scíppala

scíppala na matina…

E tu spècchio addó’ lùceno

chill’uócchie addó’ cantanno

ride e se ‘mmira, appánnete

quanno se sta ammiranno…

Lenzóle addó’ se stènnono

‘e ccarne sòje gentile,

‘nfucáteve, pugnítela,

tutto stu mése ‘abbrile…

e vuje tèste d’anèpeta,

d’aruta e ‘e resedá,

seccáte ‘ncòpp’a ll’ásteco

facíteve truvá…

Ma ‘o pétteno ca péttena

‘e trézze ‘e Carulina ,

è sèmpe ‘o stésso pétteno

‘e tartaruga fina

‘o spècchio è de Venèzia

e nun ha fatto mòsse,

‘e llenzulélle smòveno

n’addóre ‘e spicaddòssa…

E manco nun mme sèntono

ll’aruta e ‘a resedá:

cchiù amprèsso ‘ncòpp’a ll’àsteco

abbrile ‘e ffa’ schiuppá…

E sti scungiure, è inùtile,

nn’a pònno chiù arrevá:

Cchiù ‘nfama e cchiù simpàtica,

chiù bèlla assaje se fa’!