Gog [Polish translation]

Jedni nazywają mnie SZATANEM, inni BOGIEM,

dla niektórych jestem NEMO… Jestem nienarodzony.

Jedni mówią o mnie anagramami,

innych przeraża mój gniew…

A z tych, którzy mi służą,

po prostu szydzę.

Mówię tylko: „Za późno”, „Nigdy”,

„To nie możliwe” i „Przeminęło”.

Mym domem jest świt i zmierzch,

me imię okrywa tajemnica.

Czasem tylko szepcą o nim ze złością.

Wszystkie wrota są zamknięte,

wszystkie drzwi chronią kraty i rygle,

ode mnie nie ma drogi ucieczki.

Czy nie przyszłabyś do mnie,

by kochać się znów przez kolejną noc?

Jednych oślepiam blaskiem, dla innych jestem wygasłą gwiazdą.

Jestem brązem i brylantem - jestem WSZYSTKIM.

Niektórzy przysięgają, że widzieli mnie płaczącego

gdzieś na polach makowych we Francji.

Niech padną pośród szkieletów zmarłych!

Jedni śmieją się i widzą, jak ja się śmieję

pośród korytarzy mej władzy,

a drudzy dostrzegają me ślady w prochach Cesarza.

Mą twarz skrywam w mroku,

czasem można dostrzec, jak przebłyskuje w ciemności.

Wszyscy przyjaciele odeszli,

wszystkie ich wołania ucichły

i utonęły w martwej ciszy.

Czy nie przyczołgałabyś się do mnie,

by kochać się znów przez kolejną noc?

Jedni chcieliby bym był pusty w środku, drudzy - bym był pełny,

inni pragną mej nieskończoności, a ja jestem NIKIM.

Jedni próbują mnie odnaleźć w symbolach -

drudzy wyśledzić me ślady w gwiazdach,

a jeszcze inni liczą je,

a jestem NI-KIM.

Jedni opisują w kronikach me dokonania,

me barwy i me szaty,

drudzy przyglądają się temu,

czego jeszcze nie dokończyłem.

Ma dusza to kryształowy odlew,

skrywający tajemnice w swym wnętrzu

pełnym zarazy.

Wszystkie źródła wyschły, a chleb pokrył się pleśnią…

Czy nie uciekłabyś od tego,

by kochać się znów przez kolejne życie?