تمام آرزویم
عشق ماست
که این سرخی عمیق،
در وجودمان ماندگار شود
که هرگز مه تیرهآلودی
اندوهگینمان نکند
که هیچ پرنده سیاه رنگی
این روبان طلایی را پاره نکند
تنها مرغان نورانی
با بالهای سفید
برای ما ذرهای
از جاودانگی بیاورند
دیگر هیچ گاه شبها
روزها را نبلعند
و خورشید سوزان
دیگر غروب نکند
آه، تمام دنیا، تمام دنیا را
میخواهم هدیه دهم
و به وداع
نمیخواهم بیاندیشم
حتی در آن لحظات از روز
که خورشید غروب میکند
در اعماق دریایی از گلها
میخواهم غرق شوم
و در عمق چشمانت
میخواهم فرو روم
آرزوی بزرگی است
که این عشق، جاودان شود
هر آنچه آرزو کرده بودم
از دست رفته است
همچون عشق پاکی
که قسم خورده بودیم
به سان دلهایی آتشین
که مدتی است یخ بستهاند
همچون گلی سرخ
که هیچگاه شکوفا نخواهد شد