42 [Polish translation]

Idealna kobieta jest tak samo skomplikowana,

Jak supertrudne puzzle, w któych brakuje kawałka

I ile razy bym nie próbował zebrać je w miejscu czy po prostu ułożyć

Tyle razy nie udało mi się ze szklanymi oczyma i rękoma na głowie

I wiem, że wszystko, co mam to to, co sam zrobię

Ale w życiu jakby nic nie było ciekawe

Dusza się nie topi, a ja nie mogę (s)płonąć

Jeśli w dziewczynie nie ma choć jednego żebra diabła

Mówiono mi, że nie jestem idealny

I to za każdym razem sprawia, że się upijam

Niech tylko złapię los za gardło i zapytam go, ale tym razem w dialekcie:

Hej, powiedz mi, losie, dokąd chcesz, żebym poszedł

Dziewczyny idą do "tatusiów", a dla mnie pozostają same resztki

Od życia... biegnę, a ono wciąż mnie pcha na dno

Za miłością biegnę jak wiewiórka za orzechami

Powiedz, losie, dokąd chcesz mnie zabrać

"Tatusiom" dajesz dużo wszystkiego, a ze mną chcesz prosto wypić

Mnie rzuciłeś na bezdroże, a głupkom dajesz drogę

Mówisz, że chcesz mnie uleczyć, a sprawiasz tylko, że coraz bardziej wariuję

I nie potrafię malować bez pędzla, bez kartek

Szczęście tylko na czarno, a ból kolorowo

I sprawiasz, że czekam jak dawniej

Żebyś mi dał odpowiedź 42

Co jeszcze zostało z miłości i moich snów

Trzymam pięści, nie otwieram dłoni

Będę je tak uparcie trzymał póki się nie ugaszę

Będę z nimi błądzić pośród gwiazd i czasu

Jej głos i usta, które tak mocno kochałem, oo

Dla nich byłem gotowy na wszystko

... wybacz mi, że byłem tak pełen bólu

Że bym uwierzył, że receptę się wypisuje na wyjściu

Hej, powiedz mi, losie, dokąd chcesz, żebym poszedł

Dziewczyny idą do "tatusiów", a dla mnie pozostają same resztki

Od życia... biegnę, a ono wciąż mnie pcha na dno

Za miłością biegnę jak wiewiórka za orzechami

Powiedz, losie, dokąd chcesz mnie zabrać

"Tatusiom" dajesz dużo wszystkiego, a ze mną chcesz prosto wypić

Mnie rzuciłeś na bezdroże, a głupkom dajesz drogę

Mówisz, że chcesz mnie uleczyć, a sprawiasz tylko, że coraz bardziej wariuję