Bříza [Polish translation]

Z naszej starej brzozy się od małego

Lubię rozglądać do kraju

Jak żytnie pole w dali pod górami

Zasię latem dojrzeje

Jak wiatr będzie się potokiem pod nami

Kolejna woda będzie gnać

Ach, jak gorzki, gorzki jest zawód,

Gdy człowieka doścignie

Już to tak dawno, co ostatnim razem

Za rękę cię trzymałam

Ile śniegów topiło się, ile to jest lat,

Co nasza pieśń skończyła brzmieć

Jak wiatr gałęzie drzew przegania

I potem im głowy splecie

Ach, jak łatwe, łatwe jest ludzkie konanie

Zanim z tobą miłość zrobi szybki koniec

Tak sobie zagwiżdżę i przypomnę sobie

Wiejski raj, kaczki, gęsi

Tak sobie zagwiżdżę i wszystko złe zagonię

Z brzozy już nigdy nie zejdę

Może by się wydawało,

Że ten świat

Jest dla mnie krzakiem ciernistym

Lecz warto było

Tak smakuje piołun

I ja się na ciebie nie złoszczę

Jak wiatr, gdy babie lato rozgania

I dzieciom smoki przyniesie

Ach, jak kruche, kruche jest poznanie,

Że ktoś inny się znajdzie

Tak sobie zagwiżdżę i przypomnę sobie

Wiejski raj, kaczki, gęsi

Tak sobie zagwiżdżę i wszystko złe zagonię

Z brzozy już nigdy nie zejdę