Grigoris Bithikotsis - Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ [I Margarita i Margaro]

Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ,

περιστεράκι στον ουρανό...

τον ουρανό μες στα δυο σου μάτια κοιτάζω,

βλέπω την πούλια και τον Αστεριμό.

Η μάνα σου είναι τρελή

και σε κλειδώνει μοναχή,

σαν θέλω νά `μπω στην κάμαρή σου

μου ρίχνεις μεταξωτό σκοινί,

και κλειδωμένους μας βλέπει η νύχτα,

μας βλέπουν τ’ άστρα κι η χαραυγή.

Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ,

βαρκούλα στο Σαρωνικό...

Σαρωνικέ μου, τα κυματάκια σου δώσ’ μου,

δώσ’ μου τ’ αγέρι, δώσ’ μου το πέλαγο.

Η μάνα σου είναι τρελή

και σε κλειδώνει μοναχή,

σαν θέλω νά `μπω στην κάμαρή σου

μου ρίχνεις μεταξωτό σκοινί,

και κλειδωμένους μας βλέπει η νύχτα,

μας βλέπουν τ’ άστρα κι η χαραυγή.

Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ,

δεντράκι στο Βοτανικό...

Πάρε το τραμ μόλις δεις πως πέφτει η νύχτα,

πέφτουν οι ώρες, πέφτω, λιποθυμώ.

Η μάνα σου είναι τρελή

και σε κλειδώνει μοναχή,

σαν θέλω νά `μπεις στην κάμαρή σου

μου ρίχνεις μεταξωτό σχοινί,

και κλειδωμένους μας βλέπει η νύχτα

μας βλέπουν τ’ άστρα κι η χαραυγή.