747 [Polish translation]

Ej

Nie wiem dlaczego, jednak kochanie, nie mogę zostać.

Wałęsam się, lecz zaufaj mi, widzę cię cierpiącą.

Wiem, że chcesz ze mną do domu,

Wiem, że tęsknisz za przerwą,

Nie wiem dlaczego, ale coś wyciąga mnie przed drzwi.

Nie pozwól mi po prostu odejść, muszę znów być daleko stąd

I jak powinienem ci to udowodnić?

Wracam, latam w kółko.

Kiedy znów wystartuje, wówczas

Wszystko wpierw ucichnie i potem stanie się jasno niebieskie

Kiedy znów wystartuje

Jak 747

Muszę lecieć, lecieć, lecieć

Ponad górami, ponad morzem

Trzydzieści tysięcy stóp i wyżej

Jak 747

Muszę lecieć, lecieć, lecieć

Ponad górami, ponad morzem

Trzydzieści tysięcy stóp i wyżej

Ej

Nie wiem, dokąd, lecz to też bez znaczenia,

Kocham drogę,

I nie jest to przekonanie? Aby wiedzieć jak to smakuje, to życie,

Ze wszystkimi swoimi neonowo kolorowymi barwami,

Ze wszystkimi swoimi jasnymi i ciemnymi dniami,

Nie wiem jeszcze, kiedy, lecz pewnego dnia pójdę do domu,

I zaufaj mi wtedy, kochanie, będę szczęśliwy.

Z tymi wszystkimi miejscami stale w głowie, wówczas

Pokieruję się jakby do ostatniego przystanku.

Kiedy znów wystartuje, wówczas

Wszystko wpierw ucichnie i potem stanie się jasno niebieskie

Kiedy znów wystartuje

Jak 747

Muszę lecieć, lecieć, lecieć

Ponad górami, ponad morzem

Trzydzieści tysięcy stóp i wyżej

Jak 747

Muszę lecieć, lecieć, lecieć

Przez chmury, przez burze

Całuję w międzyczasie grunt, ej

Jak 747

Muszę lecieć, lecieć, lecieć

Ponad górami, ponad morzem

Trzydzieści tysięcy stóp i wyżej

Jak 747

Muszę lecieć, lecieć, lecieć

Przez chmury, przez burze

Całuję w międzyczasie grunt, ej