Anma mısın sen şol güni cümle ‘âlem hayrân ola
N'idesini bilimeye bî-hod u ser-gerdân ola
İsrâfil sûrını ura cümle mahlûk turı gele
Dirilüben haşre vara anda kâzî Sübhân ola
Zebânîler çeke tuta götüre Tamu'ya ata
Deri yana sünük düte dün-gün işi efgân ola
Mâlik çagıra Tamu'ya çek anı meydâna getür
Hak korkısından Tamu'da ditreyüben figân ola
Mâlik eydür hey hey Tamu korkubanı ditrer kamu
Tanrı buyrugın tutmayan anda bişe biryân ola
Taglar yirinden ırıla heybetinden gök yarıla
Yılduzlar bagı kırıla düşe yire perrân ola
Yazuklarumuz tartıla anca perdeler yırtıla
Bilmedügün günâhlarun anda sana ‘ıyân ola
Yûnus eydür iş bu sözi dergâhına dutgıl yüzi
Diler Hak'ı göre gözi hem ‘inâyet andan ola