Αλεξανδριανή φελάχα
πως μπερδεύτηκα
Τ’ αράπικα σου μάτια
Ερωτεύτηκα
Αραπίνα με γλυκαίνεις
Αχ με το γιαλέλι
Και τα χειλάκια σου
Στάζουνε μέλι
Είσαι κακούργα και δεν πονείς
Στ’ αλήθεια θέλεις να με τυραννείς
Αφού με βλέπεις τι τραβώ
Δεν λυπάσαι πια
Συ είσαι τ’ όνερό μου
Φελάχα μου γλυκιά
Το Αράπικο χορεύεις
Αχ και με τρελαίνεις
Με τα τσακίσματά σου
Με μπερδεύεις
Σαν τρελός για να γυρίζω
Πες μου το γυρεύεις
Στ’ αλήθεια φτάνει
Και μη με παιδεύεις