Miérolo affurtunato [Italian translation]

A ll'acqua chiara e frésca,

a ll'acqua 'e tre funtane,

me so' lavato 'e mmane...

E me ll'aggio asciuttate

'e n'àlbero a li ffrónne

addó' canta nu miérolo cianciuso

e s'annascónne...

Miérolo affurtunato,

Viato a chi te sènte!...

'Sta vóce, allegramènte,

scéta 'o silènzio attuórno...

e trèmmano sti ffrónne

addó' canta ll'auciéllo apprettatóre

e s'annascónne!

Pur'io cantavo: io pure,

cuntenta e affurtunata,

tutt'a santa jurnata...

- St'uocchie! Ah, quante só' bèlle!

E chésti ttrézze jónne!

- mme dicètt'uno. - E 'sta faccia ca ride

e s'annascónne! -

Miérolo affurtunato,

Viato a chi te sènte!...

'Sta vóce, allegramènte,

scéta 'o silènzio attuórno...

e trèmmano sti ffrónne

addó' canta ll'auciéllo apprettatóre

e s'annasconne!

Mo chiágneno cu mmico

ll'àrbere, ll'èrba, 'e ffrónne...

e ll'èco mme rispónne...

Cchiù 'sta faccia nun ride,

ma 'e làcreme se 'nfónne:

Dint'a sti mmane mèje, róssa se 'nzèrra

e s'annascónne!...

Miérolo affurtunato,

Viato a chi te sènte!...

'Sta voce, allegramènte,

scéta 'o silènzio attuórno...

e trèmmano sti ffrónne

addó' canta ll'auciéllo apprettatóre

e s'annascónne!

E s'annascónne!