Οι Ψυχές [I Psihes] lyrics

Είναι δώδεκα το βράδυ κι όπως λένε όλοι οι μύθοι

τα φαντάσματα ξυπνάνε από κάποιο παραμύθι

έχουν φτερά, στα σύννεφα πετούν και απειλούν

απροστάτευτες παρέες ψάχνουν πάντοτε να βρουν

Λένε είναι οι ψυχές που δεν έχουν ησυχάσει

κάποιο πνεύμα ξεχασμένο που το δρόμο έχει χάσει

σκιά πάνω στον τοίχο κάτι πίσω απ' την κουρτίνα

ήχος σαν κραυγή που 'ρχεται απ' την κουζίνα

Κάποιοι πάλι κοροϊδεύουν δεν πιστεύουν πως υπάρχουν

άλλοι φοβούνται μήπως πεθάνουν απ' το φόβο τους σαν θα ’ρθουν

κι όταν στον τοίχο το εκκρεμές δώδεκα φορές χτυπήσει

το σώμα παραλύει κι η καρδιά θα σταματήσει

Με παραμύθια μεγαλώνουμε μεγάλοι και μικροί

στα σκοτεινά τα παραμύθια αντέχουν μόνο οι τολμηροί

μη με ρωτήσεις να σου πω τι πιστεύω για όλα αυτά

κλείσε τα μάτια και ανέβα μοναχός σου τα σκαλιά

Λένε είναι οι ψυχές που μένουν, λένε είναι οι σκιές

Λένε πως κοιμούνται κάθε μέρα και ξυπνούν τις Κυριακές

Αν τύχει στο παραμύθι να ακούσεις ουρλιαχτά

Αν ακούσεις την καρδιά σου να χτυπάει δυνατά

Αν αντικρίσεις μια νεράιδα ή ένα μαύρο ξωτικό

μη τρομάξεις, ποτέ δε θα σου κάνουνε κακό

Όποια πόρτα συναντήσεις μη διστάσεις να χτυπήσεις

κι αν απάντηση δεν πάρεις μη διστάσεις να ανοίξεις

στο δάσος αν χαθείς κλείσ' τα μάτια και τ' αφτιά σου

για λίγο προλαβαίνεις μες στα όνειρά σου, χάσου

Μίλα στο φεγγάρι, φτάσε πιο ψηλά απ' τον Άρη

κάνε τώρα τρεις ευχές πριν να τρίψεις το λυχνάρι

ζήτα ό,τι θες, κάνε ό,τι σου κατέβει

κανείς δεν υπάρχει που να στο απαγορεύει

Λένε είναι οι ψυχές που μένουν, λένε είναι οι σκιές

Λένε πως κοιμούνται κάθε μέρα και ξυπνούν μονάχα τις Κυριακές

Λένε είναι οι ψυχές που μένουν, λένε είναι οι σκιές

Λένε πως κοιμούνται κάθε μέρα και ξυπνούν τις Κυριακές

Είναι δώδεκα το βράδυ κι έχουν όλοι κοιμηθεί

δε γυρίζουν σαν σκιές μες στης πόλης τα στενά

Ένα ακόμη βράδυ απ' αυτά που δεν τελειώνουν

μπροστά βάδιζα εγώ και ξοπίσω χίλια μάτια

Κάτι μ' αγκαλιάζει, κάτι με τρομάζει

αχ να 'ξερα δυο ξόρκια να ξεφύγω απ' το κακό σου

Οι νύχτες έχουν γίνει Ερινύες στην ψυχή μου

Τ' αστέρια αδιάκριτα μετρούν τα βήματά μου

Λένε είναι οι ψυχές που μένουν, λένε είναι οι σκιές

Μ' ακούς; Μίλα στις ψυχές, βγάλε όλα τα σφιγμένα