Nelle paludi di Venezia [Polish translation]

Franciszek przybył nad weneckie rozlewiska

i przemierzał je

w towarzystwie innego zakonnika…

Wracał ze Wschodu

i zatrzymał się w tym miejscu;

nadszedł wieczór i była pora na modlitwę.

Stada czarnych ptaków

siedziały na gałęziach,

śpiewając głośno…

Zdawało się, że ten świergot

miał być chwaleniem

ich Stwórcy.

Tak więc Franciszek wśród tych rozlewisk

chciał się modlić wraz z ptakami

i wstąpił w sam środek

tej chmary…

Wśród tego hałasu nikło

echo jego kroków,

głos jego modlitwy…

„Proszę, zechcijcie zamilknąć”.

I nad rozlewiskiem zapadła cisza.

I nikt już nie śpiewał,

zatem Franciszek przestał się modlić

i odszedł…