(Εσύ)
Δρόμοι μουντών σπιτιών από βρώμικο χιόνι
Φεύγεις
(Εσύ)
Η ώρα είναι οχτώ, το σούπερ μάρκετ Standa είναι ήδη κλειστό και το κρεβάτι μου σου λέει γεια σου
Εγώ είμαι πάντα πιο μόνος
Και γύρω από την πόλη μου
Μεταξωτές γραβάτες άπορων ανθρώπων που ζουν
Μέσα σ'ένα μετρό
Και το πρωί θα σκεφτείς
Μεταξύ του καφέ και της πραγματικότητας σου
Πόσο παράξενο είναι μαζί του
Ακριβώς στο μέσο της πόλης
(Εσύ)
Μια ρόμπα,κρασιά της Κρήτης, βινύλια
(Αυτό που μου έδωσες)
Του Leonard Cohen (εγώ)
Τα τραγούδια μου, τα κωμικά επεισόδια μου
(Αυτό που σου έδωσα)
Του charlie chaplin
Τι θα κάνεις απόψε,
Ένα φως θα σβήσει
Και το κρύο,τα φώτα
Ο θυμός,η ομίχλη κι ο έρωτας
Που απομακρύνεται
Και το πρωί θα σκεφτείς
Μεταξύ του καφέ και της πραγματικότητας σου
Πόσο παράξενο είναι μαζί του
Ακριβώς στο μέσο της πόλης