Smagły [Upper Sorbian translation]

1. Hólcy za Anušu woslepowachu woči.

Ow, někotry měješ spodobanje rozplesć jej wopušku.

Ale Anuši do Jendrušja woči so swěćištej,

Hačrunjež mětkow njeměješe wjele, wutrobje jej bě luby.

Ale Anuši do Jedrušja woči so swěćištej,

Hačrunjež mětkow njeměješe wjele, wutrobje jej bě luby.

2. Jedźěše Jendruš do městačka hić za dźěłom,

Zo móc kupić swój Anuši pjeršćenjak złoty.

A tu překupcy něhdźe ze swěta do wsy zjědźěchu,

Z zamórskimi čaporami klamy postajechu.

A tu překupcy něhdźe ze swěta do wsy zjědźěchu,

Z zamórskimi čaporami klamy postajechu.

3. Bě tam mjezy nimi jedyn, rjany a wusmahnjeny.

Šěrokoramjenjaty, ćeńki w paše, woči kaž hwězdy.

Chcyše z Anušu sej zarejwać hdyž hudźba hraše,

Hačrunjež so pokłoni přede njej, ćekny, nochcyše.

Chcyše z Anušu sej zarejwać hdyž hudźba hraše,

Hačrunjež so pokłoni přede njej, ćekny, nochcyše.

4. Hačrunjež rjany sy překupc a wěsće bohaty,

Wědź zo lubuju Jendreka sweho, hačrunjež je z chudeje chěžki.

Lubujmoj so a bórze budu žona jeho,

Wostaj mje na pokoj překupc wusmahnjeny, nic njebudźe z toho.

Lubujemoj so a bórze budu žona jeho

Wostaj mnje na pokoj překupc wusmahnjeny, nic njebudźe z toho.

5. Zły bě překupc na Anuši, zo jeho njezechcyše

A hišće jemu porěči, zo Jendreka lubowaše.

Nihdy dotal twochny jemu žadna přećelka

Bój to rozsudźeć dyrbi, druhe rady nima.

Nihdy dotal twochny jemu žadna přećelka

Bój to rozsudźeć dyrbi, druhe rady nima.

6. Nazajtra do wsy Jendrek so wróće Anuši stysknony

A tam překupc jeho juž wočakuje a bróń dźerži w dłóńi.

Pistoly juž nabite, a štó wulěze cyło,

Anušja jeho budźe… Nó a tak so stało.

Pistoly juž nabite, a štó wulěze cyło,

Anušja jeho budźe… Nó a tak so stało.

7. Łuska třěl! Płačica Anušja zaběži na potorožce,

A widźi to kak z krwju wopancany pada jej lubowarja.

Překupc, widźo tajki kónc wo Anuši zwady,

Twochje kak bojaznik tamle popjer rose z kompaniju hromadźe.

Překupc ,widźo tajki kónc wo Anuši zwady,

Twochje kak bojaznik tamle popjer rose z kompaniju hromadźe.

8. Zbožom kula lochki jenož rani Jendreka w ramju

A po chwili młodźenc žiwy sam na noze staje.

Potom Anušja Jendrek so tuli, zawjazuje ranu,

Widźomny mócniše hač kula je jeju lubosć.

Potom Anušja Jendrek so tuli, zawjazuje ranu,

Widźomny mócniše hač kula je jeju lubosć.