Η παλιοπαρέα [I palioparea]

Όμορφη που ήτανε η παλιοπαρέα μας

με τα καυγαδάκια μας και με τα ωραία μας,

καλαμπούρι, αλητεία, ’κατοστάρι

κανταδίτσα στο κορίτσι με φεγγάρι,

τσακωμοί και φασαρίες κάπου κάπου

και τα βράδια ραντεβού στου Φιλοπάππου.

Την παλιοπαρέα τη γλεντούσαμε

όμορφα κι ωραία τα περνούσαμε,

όμορφα κι ωραία τα περνούσαμε,

την παλιοπαρέα τη γλεντούσαμε.

Όμορφη που ήτανε η παλιοπαρέα μας

με τα καυγαδάκια μας και με τα ωραία μας,

ο Γιαννάκης με τη Ρούλα να μαλλώνει,

ο Σωκράτης θυληκό να μη σταυρώνει,

ο Αντρέας πάντα στεναχωρημένος

κι ο Μιχάλης διαρκώς ερωτευμένος.

Την παλιοπαρέα τη γλεντούσαμε

όμορφα κι ωραία τα περνούσαμε,

όμορφα κι ωραία τα περνούσαμε,

την παλιοπαρέα τη γλεντούσαμε.

Όμορφη που ήτανε η παλιοπαρέα μας

με τα καυγαδάκια μας και με τα ωραία μας,

με τη Μαίρη γρι γρι γρι ο Θοδωράκης

και μπουκάλα συνεχώς ο Βαγγελάκης,

ο Νικόλας σαν ελέφαντας να τρώει

και ο Γιώργος να μας κάνει, όλο, το γόη.

Την παλιοπαρέα τη γλεντούσαμε

όμορφα κι ωραία τα περνούσαμε,

όμορφα κι ωραία τα περνούσαμε,

την παλιοπαρέα τη γλεντούσαμε.