Κάψτο ολοσχερώς, τούβλο τούβλο, φτιαγμένο το 2006
Χάθηκα και βρέθηκα, χαμένο κράτημα, το χρειαζόμουν
Μη με ρωτήσεις, Γιατί παράτησα τα πάντα.
Μη με ξεχάσεις, γιατί δεν έχω ξεχάσει τι σημαίνει.
Ξέντυσε με, σκίσε με, θα βρεις ένα θέμα ακόμα.
Κανένα σημάδι σταματημού μέχρι να σκουριάσουν οι φλέβες μου
Ξέντυσε με, σκίσε με, θα βρεις ένα πράγμα ακόμα.
Ξέρω από που ήρθα.
... Και τίποτα δε μπορεί να αντικαταστήσει εκείνα τα μαθήματα,
Όπως στεκόμουν με τα αδέλφια μου στην άκρη του δρόμου.
Όχι πια στοιχειωμένος από τους σκελετούς.
Όχι πια στοιχειωμένος από το παρελθόν.
Για τόσο καιρό, είναι ότι ήξερα.
Διαβαίνω πάνω από το υπόγειο ρεύμα.
Για τόσο καιρό κανείς δεν άκουγε
Αποφασισμένος να κάνω τα κουφά αυτιά τους να κουδουνίσουν.
Τα χιλιόμετρα επαναλαμβάνονται. Ο χειρότερος εχθρός μου... είμαι εγώ.
Αλλά μετά τα τέσσερα έγιναν σύντομα έξι
Για να θρυμματίσω τον καμβά
Δε μου δόθηκε τίποτα. Η απώλεια τραβάει τα σχοινιά.
Έζησα περισσότερο τις νεκρές τάσεις
Ενωμένος με την απόσταση
Έχω πάει στην κόλαση και γύρισα, με καμία υπόσχεση ότι θα επιστρέψω.
Οπότε έγινα φίλος με τη φωτιά, για να μη καώ.
Καθόλου λεφτά, καθόλου ύπνος. Αφοσίωση
Δέκα χρόνια στον δρόμο είναι ιερό.
Και όταν αντικρίζω έναν τοίχο, δε τα παρατάω.
... Γιατί αν το εννοείς, θα το καταφέρεις.
Κριτικαρισμένος σε έναν κόσμο τόσο απαιτητικό.
Είμαι ακόμα εδώ, ακόμα όρθιος
Έχω ιδρώσει αίμα από τη Στοκχόλμη στο Σκράντον
Ακόμα εδώ, ακόμα όρθιος.
Μπορείς πάντα να ξεπλύνεις την επιφάνεια, αλλά ο λεκές θα παραμείνει.
Για τόσο καιρό, είναι ότι ήξερα.
Διαβαίνω πάνω από το υπόγειο ρεύμα.
Για τόσο καιρό κανείς δεν άκουγε
Εκτέλεσα την ποινή μου.
Ζεις, μαθαίνεις, αψηφάς τους όρους, αλλά αυτό το σπίτι θα είναι το σπίτι μου.
Ξεγελασμένος, προδομένος, είμαι το κόστος που πληρώνουμε, όπως η εμπιστοσύνη θα είναι ο τάφος μας
Αν το εννοείς, θα το καταφέρεις...