Τα δάκρυα του πόνου δεν μπορούν να κυλήσουν
οι λέξεις ικεσίας τριγυρνούν στα χείλη
τα χέρι της σωτηρίας εξαφανίστηκε χωρίς ίχνος
μόν τα ίχνη των σχισμένων σε κομμάτια πληγών.
στο τέλος,δεν έχει σημασία
Τώρα μάλλον είναι η ώρα να φύγω
φαίνεται πως περίμενα πολύ καιρό
τώρα πρέπει να φύγω,σ'αυτό το μέρος πάνω στον ουρανο.
Το μαχαίρι της αμέλειας κόβει τα δύο μου πόδια
είμαι ένας σακάτης που δεν μπορεί να σηκωθεί
η αυτοκτονία και η ελευθερία έχουν μόνο μια συλλαβή διαφορετικη1
ακόμα και αν εξαφανιστώ δεν θα είναι περίεργο.
στο τέλος,δεν έχει σημασία
Τώρα μάλλον είναι η ώρα να φύγω
φαίνεται πως περίμενα πολύ καιρό
τώρα πρέπει να φύγω,σ'αυτό το μέρος πάνω στον ουρανο.
Η εξασθενημένη θέληση δεν είναι δική μου
ακόμα και η στοργή με την οποία είμασταν μαζί φεύγει απο μένα
αυτό το ασήμαντο μέρος δίωχνει τους σημαντικούς
τώρα είναι ώρα να πετάξω σ'εκείνο το μέρος ,ψηλά στον ουρανό
τώρα είναι ώρα να αισθανθώ λίγο πιο άνετα
1. στα κορεατικά οι δυό αυτές λέξεις είναι τσα-σαλ και τσα-γιου αντίτοιχα,οπότε έχουν μία κοινή συλλαβη