Dank aan het leven dat mij zoveel bracht
Het gaf mij twee ogen, die wanneer ik ze open
mij zwart en wit volmaakt doet onderscheiden
en hoog in de hemel de sterrenkoepel
en uit de velen de man die ik lief heb.
Dank ....
Het gaf mij het gehoor, in de ruimste zin,
het vangt dag en nacht geluid op van krekels en kanaries
hamers en turbines, geblaf en regenbuien
en van de teergevoelige stem van mijn lief.
Dank ....
Het heeft mij de klank en het alfabet gegeven
en daarmee de woorden die ik denk en uitspreek
Moeder, vriend, broeder en die de weg tot leven wekt
van de ziel die ik liefheb.
Dank ....
Het heeft mijn vermoeide voeten laten lopen.
Met hen ging ik door steden en liep door plassen,
over stranden en door woestijnen, door bergen en over vlakten
en door je huis, je straat en over je binnenplaats.
Dank ....
Het gaf mij een hart dat in beroering wordt gebracht.
Wanneer ik de vrucht van het menselijk verstand zie,eer
wanneer ik het goede zie dat zover van het kwade staat
wanneer ik diep in je heldere ogen kijk.
Dank ....
Het heeft mij de lach en de traan gegeven.
Zodat ik vreugde en smart van elkaar weet te onderscheiden
Het zijn de zaken die mijn lied vormen
en het lied van u, dat hetzelfde is.
En het lied van iedereen dat hetzelfde is als het mijne.
Dank ....