[Πρόλογος]
Όλα θα τελειώσουν σύντομα
[Στροφή]
Και είμαι πάντα εκεί όπου ο ήλιος δε λάμπει
Τα δάκρυα δε φαίνονται
Δε θα με πληγώσεις τώρα γιατί η καρδιά μου έχει σπάσει
Μισώ τον εαυτό μου, αλλά δε θα φανεί
Χάνω συνεχώς όλες μου τις τύψεις
Και είναι δέκα για το λύκο και τρεις για το βοσκό
Και είναι μία για το πρόβατο που, οδηγούμενο από τη λεοπάρδαλη
Έδινε συχνά την αντίληψή του ως λαβή όπλου
Πήρα μια δαγκωνιά από το μήλο σου, δώσε μου ότι μπορείς να προσφέρεις
Τώρα είμαι παγιδευμένος σ'έναν λαβύρινθο που αλλάζει
Τυλίγω στις φλόγες τη ψυχή μου, δε μπορούσα να ελέγξω το ρυθμό
Που καταλήγει αυτό? Χευ
Το να είσαι άκαρδος είναι απερισκεψία, είναι
Πόλεμος με τον ειρηνιστή για να διώξει τον μαζοχιστή
Έχω χαθεί
Κύριε μου μίλησα με έναν Μπάφομετ
Είπε πως θα με έσωζε αν σου έδινε ένα πράγμα που χρειαζόσουν
Ποιο είναι αυτό το πράγμα? παρακάλεσα
Αγόρι, είναι το κλειδί της ισοπαλίας
Ναι
[Επίλογος]
Και όπως μίλησα, οι κυνόδοντες μου φάνηκαν
Ξαφνιασμένος, χαμογελά και μου λέει
''Αυτό που λαχταράς θα είναι σύντομα δικό σου
Αλλά αυτό που λαχταρώ εγώ είναι ήδη δικό μου''
Η ψυχή σου
Ψυχή
Η ψυχή σου
Ψυχή