Ραχιά ψηλά νασάν εσάς ντο 'κ' έχετεν καρδίαν,
κάθαν χρόνον ανθίζετεν 'κι γεράτεν καμίαν.
'Σ' ομμάτεα μ' όλια σκοτεινά 'σ' ομμάτεα μ' όλια ξένα,
τ' εσά τ' ομμάτεα έσανε ο ήλεν για τ' εμέναν.
Τ' εμόν ο πόνον έν' τρανόν το δάκρυ μ' ματωμένον,
η ψυ μ' πάντα μαυροφορά για έναν εγάπ' χαμένον.
Ύπνος τ' ομμάτεα μ' 'κι ασπαλεί τα νύχτας ξημερώνω,
βοτάν' ασ' άστρεα ψαλαφώ την κάρδια μ' να λαρώνω.