El arrepentido [Greek translation]

Σήμερα θα πω την ιστορία

του μεταμελημένου που,

ενώ ζούσε στην ανάμνηση,

χάθηκε στον δρόμο.

Είναι αδερφός εκείνου που είναι

πάντα στο μέλλον,

περνάει μεγάλες περιόδους

κουφός, τυφλός και μουγγός.

Σήμερα θα σου πω το τραγούδι

του μεταμελημένου.

Αν πηδάς, ζεις, αλλά πρέπει να πηδήξεις προς τα μέσα,

και δεν υπάρχει στάση του μετρό για να πάμε εκεί

όπου οι φόβοι μπερδεύονται με τη ζωή

και δεν υπάρχει άλλη έξοδος παρά να ξαναβρεθούμε…

με το παρόν,

αυτό που μας κρατάει τους ανοιχτούς λογαριασμούς,

το πιο ταπεινό, ακόμα και αυτό που ασκεί τη μεγαλύτερη επιρροή

αυτό που σου λέει: «Άκουσε με, έλα, φρόνιμα,

πάμε στο Οβιέδο, μας αφήνει εκεί το τρένο».

Σήμερα θα πω την ιστορία

εκείνου που ψάχνει έξω,

και θέλει να βρει φταίχτες

για τα προβλήματά του.

Εκείνου που περνάει τη ζωή

πάντα με το δίκιο,

και δεν ξέρει πως δεν υπάρχει

ό,τι υπερασπίζεται.

Σήμερα θα σου πω το τραγούδι

του μεταμελημένου.

Αν πηδάς, ζεις, αλλά πρέπει να πηδήξεις προς τα μέσα,

και δεν υπάρχει στάση του μετρό για να πάμε εκεί

όπου οι φόβοι μπερδεύονται με τη ζωή

και δεν υπάρχει άλλη έξοδος παρά να ξαναβρεθούμε με το παρόν

Όπου δραπετεύουν τα φαντάσματα,

πνίγονται οι δεισιδαιμονίες,

όπου όλοι χορεύουν

στον ρυθμό της καρδιάς.

Εκεί όπου όλοι οι φόβοι, Κάρλος,

εξαφανίζονται,

όπου οι στεναχώριες φεύγουν

όταν με βλέπουν να εμφανίζομαι.

Αν πηδάς, ζεις, αλλά πρέπει να πηδήξεις προς τα μέσα,

και δεν υπάρχει στάση του μετρό για να πάμε εκεί

όπου οι φόβοι μπερδεύονται με τη ζωή

και δεν υπάρχει άλλη έξοδος παρά να ξαναβρεθούμε.

Ξύπνα,

κάθε δευτερόλεπτο που περνάει κλείνει μια πόρτα,

στο κάθε χαμένο βλέμμα πεθαίνει ένα τοπίο,

κάθε στιγμή που πετάει δε γυρίζει πίσω.

Ξύπνα, σύνδεσε το σώμα σου

με χρήση του μυαλού με τη πηγή

που ωθεί ακόμα κι εκείνο που δε βλέπεις,

γιατί νομίζεις ότι είναι αδρανές.

Και τελικά θα μπορέσεις να μάθεις τι φωνάζει ο πλανήτης,

έφτασε η ώρα να κοιτάξουμε προς τα μέσα, ξύπνα.