Lía [Polish translation]

Utkaj mi z twych włosów jedwabistą kołdrę,

którą okryłbym mój wstyd,

przed słonecznymi promieniami poranka.

Oplącz me usta twymi wargami,

dysząc jak ryba przekonam się,

że usta pozwalają i umrzeć i żyć.

Tkasz pajęczynę, która oplątuje mój rozum,

a ja kocham cię sam nie wiedząc dlaczego.

Splatasz każdy dzień z kolejnym dniem,

każdy kolejny z poprzednim, mocniej, mocniej i mocniej…

Uczyń z twych ramion

pętle i owiń mnie nimi,

bym z tobą już na zawsze był.

Oplącz pocałunkami

te płaty mego mózgu,

które sterują mym sercem.

Nie mogę oderwać oczu od twych pleców

i bezwstydnie zaglądam pod twą spódnicę,

by zobaczyć jakie skrywają się tam skarby.

Uwiąż mnie do nogi twego łoża,

nie wahaj się, przekonaj się sama

ile może się w nim zmieścić naszej miłości.

Zwijasz dla mnie cygara namiętności,

bym ich dymem penetrował skórę twą.

Zaplątujesz tę biedną marionetkę we własne linki

i między wybuchami namiętności, plączesz i plączesz…

Uczyń z twych ramion

pętle i owiń mnie nimi,

bym z tobą już na zawsze był.

Oplącz pocałunkami

te płaty mego mózgu,

które sterują mym sercem.

Uwiąż mnie do nogi twego łoża,

nie wahaj się, przekonaj się sama

ile może się w nim zmieścić naszej miłości.

Zwijasz dla mnie cygara namiętności,

bym ich dymem penetrował skórę twą…