Άφραγκοι στο Kόκκινο Μπαστούνι, πάμε για τα τρένα,
Νιώθωντας φθαρμένοι σχεδόν όσο το τζίν μου παντελόνι.
Η Μπόμπυ έκανε οτοστόπ σ' ένα φορτηγάκι, λίγο πριν πιάσει βροχή
Μας πήγε πέρα, ως τη Νέα Ορλεάνη.
Έβγαλα τη φυσαρμόνικά μου, μέσα απ'τη βρώμικη κόκκινη μπαντάνα μου
Και φυσούσα λυπημένα καθώς η Μπόμπυ τραγουδούσε τα μπλουζ
Με τους υαλοκαθαριστήρες να κρατάνε το ρυθμό και
Την Μπόμπυ να χτυπά παλαμάκια τραγουδήσαμε στο τέλος όλα τα τραγούδια που ήξερε ο οδηγός.
Η ελευθερία είναι απλά ένα συνώνυμο του ότι δεν έχεις τίποτα πια να χάσεις
Και το τίποτα δεν αξίζει τίποτα, όμως δεν κοστίζει
Να νιώθεις καλά ήταν εύκολο τότε, Θεέ μου, όταν η Μπόμπυ τραγουδούσε τα μπλουζ
Κι αυτό φίλε, μου έφτανε.
Μας έφτανε στην Μπόμπυ και σε μένα.
Απ' τα ανθρακορυχεία στο Κεντάκυ στον ήλιο της Καλιφόρνια
Η Μπόμπυ μοιράστηκε τα μυστικά της ψυχής μου
Καθώς στεκόταν δίπλα μου σε ό,τι έκανα
Και κάθε βράδυ έδιωχνε το κρύο μακριά
Τότε, κοντά στο Σάλινας, Θεέ μου, την άφησα να φύγει
Έψαχνε για το σπίτι, που ελπίζω ότι θα βρήκε
Λοιπόν θα αντάλλαζα όλα μου τ' άυριο για ένα μόνο χτες
Κρατώντας το κορμί της Μπόμπυ πλάι μου.
Η ελευθερία είναι απλά ένα συνώνυμο του ότι δεν έχεις τίποτα πια να χάσεις
Και το τίποτα είναι αυτό που μ' άφησε
Να νιώθεις καλά ήταν εύκολο τότε, Θεέ μου, όταν η Μπόμπυ τραγουδούσε τα μπλουζ
Κι αυτό φίλε, μου έφτανε.
Μας έφτανε στην Μπόμπυ και σε μένα.