Stella cadente [Polish translation]

Miała niebo w swoich oczach i morze na ustach

Wygląd małej dziewczynki, ale mądry jak u kobiety

A kiedy chłopcy na nią patrzyli,

Nie odwracała się, szła dalej

Wydawała się taka inna od koleżanek w ławkach

Istotnie, nigdy nie mówiła

Trzymała ten sekret,

Który pomógł jej dorosnąć i położyć siebie młodą na dywanie

Miałem odwagę, by ją poznać

Ciekawił mnie jej sposób bycia

Ponieważ uśmiechała się pomimo ran i gwoździ

Ze mną będzie inaczej, mnie nie interesuje seks

Chcę się połączyć mentalnie, nawet jeśli to jest bardziej skomplikowane

Teraz jestem tu, by powiedzieć ci wszystko, o czym myślę

Będzie za późno, kiedy zrozumie, co straciła

Nic do powiedzenia, bez mówienia czegokolwiek

Odnajdziemy się sami, nie mówiąc nic

Nic do powiedzenia, bez mówienia czegokolwiek

Odnajdziemy się o świcie, nie mówiąc nic

Przed tobą

Niebo nigdy nie wystarczało

Spadająca gwiazdo, dokąd pójdziesz

Teraz, gdy już nie ma dla nas miejsca?

Ja – królowa, ty – król

Imperium, którym byliśmy razem

Zło, które pokonało dobro

I zostawiło nas w te wieczory

Z niczym do powiedzenia

Z niczym do powiedzenia

Z niczym do powiedzenia

Ja wiem jak bardzo jest ci źle i jak próbujesz nie myśleć

O tym wszystkim, co, niestety, zdarzyło się tobie

Rodzimy się z kobiety, dorastamy przy kobiecie

I jeśli mężczyzna jej nie szanuje, rani najpierw siebie

Teraz, gdy już nie wiesz, co powiedzieć

Nie masz ochoty wyjść

Zobaczysz, że prędzej czy później ten koszmar się skończy

I wstyd przed tym, kto położył dłonie na twej twarzy,

Kopiąc twą dumę

I robiąc z niej makulaturę

Oddałbym ci swe oczy byś mogła zobaczyć,

Że świat na zewnątrz różni się od twojego sąsiedztwa

Gwałtowny jest mały człowiek, który chce się poczuć duży

Słowo "mężczyzna" jest napisane tylko na jego bieliźnie

Nic do powiedzenia, bez mówienia czegokolwiek

Odnajdziemy się sami, nie mówiąc nic

Nic do powiedzenia, bez mówienia czegokolwiek

Odnajdziemy się o świcie, nie mówiąc nic

Przed tobą

Niebo nigdy nie wystarczało

Spadająca gwiazdo, dokąd pójdziesz

Teraz, gdy już nie ma dla nas miejsca?

Ja – królowa, ty – król

Imperium, którym byliśmy razem

Zło, które pokonało dobro

I zostawiło nas w te wieczory

Z niczym do powiedzenia

Z niczym do powiedzenia

Z niczym do powiedzenia

Spadająca gwiazdo, spadłaś na miasto,

Ale, na szczęście, mamy jeszcze czas

Są tacy, co mówią, że pewnego pięknego dnia wszystko się skończy

Wiesz, że kobieta kryje wszystko w środku

Teraz, gdy nie ma już dla nas miejsca,

Spadająca gwiazdo, dokąd pójdziesz?

Przed tobą

Niebo nigdy nie wystarczało

Spadająca gwiazdo, dokąd pójdziesz

Teraz, gdy już nie ma dla nas miejsca?

Ja – królowa, ty – król

Imperium, którym byliśmy razem

Zło, które pokonało dobro

I zostawiło nas w te wieczory

Z niczym do powiedzenia

Z niczym do powiedzenia

Z niczym do powiedzenia