İşığa ancaq zəif yananda ihtiyacın olar,
Günəş üçün ancaq qar yağanda darıxarsan,
Onu sevdiyini ancaq onu buraxanda anlayarsan...
Xoşbəxt olduğunu ancaq kədərli olanda anlayarsan,
Yola ancaq evin üçün darıxanda nifrət edərsən,
Onu sevdiyini ancaq onu buraxanda anlayarsan..
Və onu buraxarsan
Qədəhin dibinə baxırsan
Bir gün bir xəyalını gerçəkləşdirəcəyini ümid edirsən,
Amma xəyallar yavaşca gələr və sürətlə gedərlər...
Gözlərini bağlayanda onu görürsən,
Bəlkə bir gün niyə olduğunu başa düşərsən
Toxunduğun hər şey şübhəsiz ki ölür..
Amma işığa ancaq zəif yananda ihtiyacın olar,
Günəş üçün ancaq qar yağanda darıxarsan,
Onu sevdiyini ancaq onu buraxanda anlayarsan...
Xoşbəxt olduğunu ancaq kədərli olanda anlayarsan,
Yola ancaq evin üçün darıxanda nifrət edərsən,
Onu sevdiyini ancaq onu buraxanda anlayarsan...
Qaranlıqda tavana baxırsan
Qəlbində o köhnə boş hiss,
Çünki sevgi yavaşca gələr və sürətlə gedər...
Yuxuya gedəndə onu görürsən,
Amma ona heç vaxt toxuna və onu saxlaya bilmirsən,
Çünkü sən onu çox sevdin və çox dibə getdin...
İşığa ancaq zəif yananda ihtiyacın olar,
Günəş üçün ancaq qar yağanda darıxarsan,
Onu sevdiyini ancaq onu buraxanda anlayarsan...
Xoşbəxt olduğunu ancaq kədərli olanda anlayarsan,
Yola ancaq evin üçün darıxanda nifrət edərsən,
Onu sevdiyini ancaq onu buraxanda anlayarsan...
Və onu buraxarsan... oh oh oh... oh oh..
Və onu buraxarsan... oh oh oh... oh oh..
Və onu buraxarsan...
Çünki işığa ancaq zəif yananda ihtiyacın olar,
Günəş üçün ancaq qar yağanda darıxarsan,
Onu sevdiyini ancaq onu buraxanda anlayarsan...
Xoşbəxt olduğunu ancaq kədərli olanda anlayarsan,
Yola ancaq evin üçün darıxanda nifrət edərsən,
Onu sevdiyini ancaq onu buraxanda anlayarsan...
Çünki işığa ancaq zəif yananda ihtiyacın olar,
Günəş üçün ancaq qar yağanda darıxarsan,
Onu sevdiyini ancaq onu buraxanda anlayarsan...
Xoşbəxt olduğunu ancaq kədərli olanda anlayarsan,
Yola ancaq evin üçün darıxanda nifrət edərsən,
Onu sevdiyini ancaq onu buraxanda anlayarsan...
Və onu buraxarsan.