GÜLÜMSEYEN ÇOCUK:
Şafak sökerken bir sabah vakti,
Çiçekli kırlara hava almaya çıktım,
Kalbi kırık bir kız çocuğu ağlıyordu,
Kalbim kırıktı, çünkü gülümseyen çocuğu kaybettik.
Kocaman yürekliydi, sonsuza dek yasını tutacağım
Çocuksu yürüyüşü, tatlı kahkahasının.
Ah, lanet zaman, o kahrolası an,
İçimizden biri öldürdü o gülümseyen çocuğu.
Pearse’in yanında yada Dublin Postanesi’nde,
Sadece bir İngiliz kurşunu olmalıydı onu öldüren.
Veya zindanda açlık grevindeyken,
Bir onurdu kaybedilen gülümseyen çocuk.
Benim aşkım prensim senin için ağlıyorum,
Sonsuzluk için yaptıklarını anlatacağım.
Çünkü tüm düşmanlarımız için yaptıkların ve yapacaklarının,
Şan ve şerifi sana unutulamaz gülümseyen çocuk.