Κατεβάστε, επιτέλους, ταχύτητα
εξηγήστε μου, ποια τα ανεξήγητα;
Μου ζητάτε καρδιά και σας δίνω καρδιά
και μετά την πετάτε στα αζήτητα.
Ανεβάστε τα γέλια στα story σας
δακρυσμένοι από το σαλόνι σας.
Μου ζητάτε ζωή και σας δίνω ζωή
μεγαλύτερη κι από το μπόι σας.
Πόση μοναξιά χωράει σε μια οθόνη
κι ας μαζεύεστε να φαίνεστε πολλοί;
Δυστυχώς η μπαταρία μας τελειώνει,
όσο οι άνθρωποι δεν έχουν επαφή…
Πόσοι ακολουθούνε πια τα όνειρά σας
και ποια όνειρα εσείς ακολουθείτε;
Πόσα “σ’ αγαπώ” χωρούν στα κινητά σας
κι έτσι ακίνητα αγαπάτε ό,τι βρείτε;
Πόση μοναξιά χωράει σε μια οθόνη
κι ας μαζεύεστε να φαίνεστε πολλοί;
Κατεβάστε, επιτέλους, ταχύτητα.
Η αγκαλιά έχει άλλη βαρύτητα.
Μου ζητάτε καρδιά και σας δίνω καρδιά,
μήπως δείτε μια λάμψη στο τίποτα.
Ανεβάστε τα μάτια απ’ το μήνυμα
και κοιτάξτε το ηλιοβασίλεμα.
Μου ζητάτε σιωπή και σας δίνω κραυγή,
μήπως τ’ αύριο ξυπνήσει το σήμερα.