Περνάς την σχολική αυλή με το κεφάλι κατεβασμένο
Και περπατάς τους δρόμους κάτω από τη συννεφιά
Με 100 μέλλοντα να διαλύονται
Είναι περίπλοκο
Σκέφτεσαι την αγάπη σαν μια ανάμνηση
Μια ομίχλη που σε πνίγει, είναι δύσκολο να αναπνεύσεις
Όμως όταν είσαι μόνος σου τότε είσαι ελεύθερος
Είσαι τρία χρόνια μεγαλύτερος
Και πάντα θα είσαι τώρα
Σε νιώθω περισσότερο από όσο ξέρεις
Θα σε αγαπάω περισσότερο από όσο θα δείξω ποτέ
Υπήρχε μια φορά που κάποιος φαινόταν να νοιάζεται
Ένας επισκέπτης στο κρεβάτι σου τον άφησες εκεί
Βρήκες μια απλή ζωή με κανέναν για να τη μοιραστείς
Δεν είναι περίπλοκο
Φτιάχνεις μια λίστα με όλα τα μεγάλα πράγματα που μετανιώνεις
Τη μοιράζεσαι με άτομα που δεν γνώρισες ποτέ
Σιγά προχωράς μέχρι το στήθος που θα σε γιατρέψει
Είσαι τρία χρόνια μεγαλύτερος
Και πάντα θα είσαι τώρα
Σε νιώθω περισσότερο από όσο ξέρεις
Θα σε αγαπάω περισσότερο από όσο θα δείξω ποτέ
Μόνο πρέπει να πεις
Και ο κόσμος θα γλιστρήσει
Μακριά σου………
Ντροπή σου που μεγαλώνεις κάθε μέρα
Αυτό το μέρος δεν είναι για σένα οπότε γιατί μένεις ακόμα;
Στέκεσαι εκεί με τους άλλους μαλάκες μέσα στη βροχή
Η ζωή δεν είναι κάποια αργομισθία που πρέπει να πληρώσεις
Πρέπει να πληρώσεις
Σε νιώθω περισσότερο από όσο ξέρεις
Θα σε αγαπάω περισσότερο από όσο θα δείξω ποτέ
Μόνο πρέπει να πεις
Και ο κόσμος θα γλιστρήσει
Μακριά σου…