Κάθισα σε εκείνο το καφενείο
και δεν έπαψα να σε σκέφτομαι.
Παρατηρούσα ότι ο κόσμος
ο εσωτερικός μου αναποδογύρισε.
Και τότε ξαφνικά εκείνη χαμογέλασε.
Και μέχρι να το συνειδητοποιήσω,
κατέληξα να συνδέομαι με το χέρι της
επειδή το κρατούσα σφικτά, λες και
δεν υπήρχε τίποτα άλλο εκτός από αυτήν.
Μόνο αυτήν είδα
και δεν σε σκέφτηκα.
Και όλη η πόλη
έσπευσε να μας συναντήσει.
Στα σκοτεινά, βρεθήκαμε
κοντά σε
σε ένα εστιατόριο. Και τότε,
ορμήσαμε στο χορό, με τα χέρια συνδεδεμένα
και σφικτά αγκαλιασμένα μέχρι που τη γύρισα σπίτι.
Την αγκάλιαζα
λες και δεν υπήρχε τίποτε άλλο.
Σχεδόν σαν να μην γνώριζα τίποτα άλλο εκτός από αυτήν.
Ξυπνάω
και σκέφτομαι εσένα.
Το μόνο που θυμάμαι είναι
ότι εχθές εσύ δεν ήσουν μαζί μου.
Ο ήλιος ακύρωσε τα πάντα.
Πετάγομαι από το κρεβάτι
και σπεύδω να σου τηλεφωνήσω.
Εγώ μιλώ, γελώ κι εσύ δεν γνωρίζεις γιατί.
Εγώ σε αγαπώ, σε αγαπώ και εσύ δεν ξέρεις γιατί.
Εγώ μιλώ, γελώ κι εσύ δεν γνωρίζεις γιατί.
Εγώ σε αγαπώ, σε αγαπώ και εσύ δεν ξέρεις γιατί.
Εγώ μιλώ, γελώ κι εσύ δεν γνωρίζεις γιατί.