Каханне з’зяе ýжды яскрава,
Мы цалавалiся ý палi
Учора ýвечар над Браславам,
Знiчкi мiгцелi
Незабыýна пяшчота ахiнала
З вачэй каханых глыбiнi
Учора ýвечар над Браславам,
Знiчкi мiгцелi
Нават у’явiць сабе не мог такое,
Што мы з табою
Як у выраi
Дзiвосны край, куды нiхто не ýкрочыць,
Бо гэтай ноччу
Тут мы удваiх
Грукоча сэрца апантанна
ý руках, што шчыльна абвiлi
Учора ýвечар над Браславам,
Знiчкi мiгцелi
Нават у’явiць сабе не мог такое,
Што мы з табою
Як у выраi
Дзiвосны край, куды нiхто не ýкрочыць,
Бо гэтай ноччу
Тут мы удваiх
Грукоча сэрца апантанна
ý руках, што шчыльна абвiлi
Бо ýчора над Браславам,
Знiчкi мiгцелi