Στη μέση της νεολαίας τους
Ένα κορίτσι και ένα αγόρι ζουν σε ένα μικρό νησί
Η διάθεση είναι σαν το καιρό εδώ
Φωτεινά κόκκινα φρούτα έχουν ανθίση
Η άλλη πλευρά αισθάνθηκε λίγο άγνωστη
Αλλά τώρα είναι το μέρος που εκτιμώ περισσότερο
Σαν σεντόνια που δεν θέλω να βγώ απο αυτά.
Στο τέλος
Γιατί έπρεπε να ήταν εσύ;
Κάθε μέρα, θα σου λέω ένα διαφορετικό λόγο
Ακόμα και αν δεν μπορώ να αναγνωρίσω το σχήμα
Εσύ είσαι το άτομο που θα σχεδιάσω το περίγραμμα με
Περίμενες τόσο καιρό
Γεία σου, αδελφή ψυχή
Όλα έγιναν πιο πολύ σαν εσένα
Ένας αόρατος κόμπος έχει δεθή
Δεν μπορείς να φύγεις απο αυτό το μέρος ούτε για μια στιγμή.
Κολλημένοι ο ένας στον άλλο
Πέυτοντας σε ένα μεγάλο καναπέ
Παίζοντας και ταίζοντας παγωτό ο ένας τον άλλο
Βάλε το χέρι σου πάνω στο δικό μου
Και ας χωρέψουμε τη μέρα χωρίς μουσική
Το πάρτι μας είναι γεμισμένο με φούσκες λέξεων
Κάθε φορά που αναπνέω, νιώθω τη μυρωδιά σου
Ακόμα και το να ξυπνώ έχει πλάκα
Μπορώ να ζηλέψω και απο πράγματα που δεν έγιναν ποτέ
Μαλώνουμε πολύ αλλά
Είναι εντάξει
Αυτές τις μέρες
Και οι δυό μας βγάλαμε τα δικά μας ρολόγια
Και χύνουμε άμμο μέσα χωρίς να κρατιόμαστε πίσω
Ακόμα και αν έχουμε μόνο καλές μέρες μπροστά μας
Θέλω μόνο να γυρίσω στη καρδία σου
Περίμενες για πολύ καιρό
Γεία σου, αδελφή ψυχή
Όλα έγιναν πιο πολύ σαν εσένα
Ένας αόρατος κόμπος έχει δεθή
Δεν μπορείς να φύγεις απο αυτό το μέρος ούτε για μια στιγμή.
Η αγάπη είναι η αληθινή τέχνη
Οι εκφράσεις μου αυξάνονται με το χρόνο
Με κάνεις να γράφω λόγια και να ζωγραφίζω εικόνες
Κάθε φορά που συναντιόμαστε
Είναι σαν να πηγαίνω σε ένα ταξίδι, κάπου
Θα μείνω δίπλα σου
Περίμενες για πολύ καιρό
Γεία σου, αδελφή ψυχή
Όλα έγιναν πιο πολύ σαν εσένα
Ένας αόρατος κόμπος έχει δεθή
Δεν μπορείς να φύγεις απο αυτό το μέρος ούτε για μια στιγμή.