Δεν είναι το μετά για πάντα
Θέλω να ζήσω κάθε στιγμή
Ήσουν εσύ.
Αυτή δεν είναι ξεχωριστή
Τουλάχιστον ξέρω να προσποιούμαι καλά
Ήμουν εγώ.
Και φυσάει ο άνεμος της ανατολής
Και τα δέντρα απογυμνώνονται
Κάμπτοντας λίγο.
Και καπνίζω 20 τσιγάρα
Βλέποντας εσένα σε φωτογραφίες που εγώ
Εγώ δεν θα ξεχάσω.
Και δεν υπάρχει τίποτα ξεχωριστό στον ουρανό
Μόνο ένας χαρταετός που μένει στον παγωμένο άνεμο
Αν για να τον φέρω ήμουν μόνο εγώ
Πώς ξέρεις ότι δεν είναι για πάντα, για πάντα
Όχι πια.
Πάνω από ένα πιάνο
Σκορπίζεται ο νους μου
Ακόμα κι αν
Εγώ πιστεύω ότι είμαι καλά
Και ελπίζω ότι είσαι ευτυχισμένη
Όπως εγώ.
Και σπίτι, ταξίδια και μετά η αγάπη
Δύο μάτια που βλέπουν τα δικά μου
Και δεν είναι μόνο τα δικά σου
Είναι η ροζ νύχτα και το χιόνι
Έχω όρεξη να περπατήσω
Μόνο μαζί μου
Και δεν υπάρχει τίποτα ξεχωριστό στον ουρανό
Μόνο ένας χαρταετός που μένει στον παγωμένο άνεμο
Αν για να τον φέρω ήμουν μόνο εγώ
Πώς ξέρεις ότι δεν είναι για πάντα, για πάντα
Όχι πια.
Και πιστεύω ότι είμασταν μόνο μικρά βήματα
Που πάνε σε δύο διαφορετικές κατευθύνσεις
Και αν κατά τύχη εσύ αύριο βρεθείς εδώ
Θα ήταν ωραία να σου πω στο τέλος ότι είναι καλά έτσι.
Και δεν υπάρχει τίποτα ξεχωριστό στον ουρανό
Μόνο ένας χαρταετός που μένει στον παγωμένο άνεμο
Αν για να τον φέρω ήμουν μόνο εγώ
Πώς ξέρεις ότι δεν είναι για πάντα, για πάντα
Όχι πια.
Δεν είναι για πάντα,για πάντα
Όχι πια.