หัวใจอันด่างพร้อยของฉัน
ยังคงหยัดยืนด้วยขาอันสั่นเทาเรื่อยไป
หากจำเป็นต้องมีเหตุผลสำหรับการมีชีวิต
แค่ "เพราะได้เกิดมาแล้ว" ก็คงเพียงพอใช่หรือเปล่า
เรื่องง่าย ๆ ที่สำคัญ
กลับไม่มีใครบอกสอน
รอยด่างของชีวิต ความตั้งใจเมื่อไม่กี่วินาทีก่อน
ก็เหมือนจะเลือนหายไปในตอนนี้
สีสันที่หัวใจด่างพร้อยของฉันเคยโอบอุ้มเอาไว้
อาละวาดไปต่าง ๆ นานา และฉันก็เสียน้ำตาเพราะตัวเองมาไม่รู้กี่ครั้ง
แต่สักวันจะพิสูจน์ให้เห็นเอง ว่าถึงเป็นแบบนั้น ก็มีชีวิตต่อไปได้
หัวใจอันด่างพร้อยของฉัน
ยังคงหยัดยืนด้วยขาอันสั่นเทาเรื่อยไป
ชีวิตก็ต้องสิ้นสุดลงในสักวันอยู่แล้ว
ไม่ต้องพยายามจบมันขนาดนั้นหรอก
เรื่องง่าย ๆ ที่สำคัญ
อยากให้ใครคนช่วยบอกเหลือเกิน
รอยด่างของชีวิต ความตั้งใจเมื่อไม่กี่วินาทีก่อน ก็เริ่มสั่นคลอนเสียแล้ว
สีสันที่หัวใจด่างพร้อยของฉันเคยโอบอุ้มเอาไว้
กลับหม่นลง และฉันก็เจ็บปวดเพราะตัวเองมานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว
แต่ขอให้ได้พิสูจน์เถอะ ว่าถึงอย่างนั้นฉันก็ทำได้
สิ่งง่าย ๆ ที่สำคัญ
แต่ฉันกลับเอื้อมไม่ถึง
รอยด่างของชีวิต ความตั้งใจเมื่อไม่กี่วินาทีก่อน
ก็เหมือนจะเลือนหายไปในตอนนี้
สีสันที่หัวใจด่างพร้อยของฉันเคยโอบอุ้มเอาไว้
อาละวาดไปต่าง ๆ นานา และฉันก็เสียน้ำตาเพราะตัวเองมาไม่รู้กี่ครั้ง
แต่สักวันจะพิสูจน์ให้เห็นเอง ว่าถึงเป็นแบบนั้น ก็มีชีวิตต่อไปได้