Północ już była

Północ już była, gdy się zjawiła

nad bliską doliną jasna łuna,

którą zoczywszy i zobaczywszy,

krzyknął mocno Wojtek na Szymona:

Szymonie, kochany, znak to nie widziany,

że całe niebo czerwone!

Ref: Na braci zawołaj, niechaj wstawają,

Kuba i Mikołaj niech wypędzają

barany i capy, owce, kozły, skopy zamknione. x2

Na te wołania z smacznego spania

porwał się Stach z Grześkiem i spadł z broga.

Maciek truchleje, od strachu mdleje,

woła: Uciekajcie, ach, dla Boga!

Grześko żebro złamał, Stach na nogę chromał,

bo ją w kolanie wywinął.

Ref: Oj oj oj oj dla Boga ! - Pawełek woła,

uciekajcie prędko gore stodoła,

pogorzały szopy i pszeniczne snopy,

Jan zginął. /x2

Leżąc w stodole, patrząc na pole,

ujrzał Bartosz stary Anioły,

które wdzięcznymi głosami swymi

okrzyknęły ziemskie padoły:

Na niebie niech chwała Bogu będzie trwała,

a ludziom pokój na ziemi!

Ref: Pasterze wstawajcie, witajcie Pana,

pokłon Mu oddajcie, wziąwszy barana;

Skocznie Mu zagrajcie, głosy zaśpiewajcie,

zgodnymi /x2