Ό,τι και να θέλω
είναι πολύ μακριά
Και τώρα λυπάμαι
Θα ήθελα να ξανακάνω τα πάντα
Θα σου τραγουδούσα το πιο όμορφο τραγούδι
Ω,τι τυχερός θα ήμουν αν μονάχα μπορούσα να το τραγουδήσω
Τα πουλιά φεύγουν
Η σιγή χτίζει τοίχους
Το αντίο αντηχεί στα αυτιά μου
Λόγια που ηχούν σαν τιμωρία από τον Θεό
Αυτά τα μεθυστικά σου χείλη
Ακόμα ονειρεύομαι πώς συνήθιζαν να με φιλούν
Το φθινόπωρο μέσα μου θρηνεί
Γιατί ονειρεύομαι κυπαρίσσια
Οι δρόμοι μου δεν οδηγούν πουθενά
Το φθινόπωρο βασιλεύει μέσα μου
Ενώ σε σένα, η άνοιξη
Ούτε ο ήλιος δεν μπορεί
δεν μπορεί να βγει από τα σύννεφα
Ω, τραύμα μου εσύ
Θα σου τραγουδούσα το πιο όμορφο τραγούδι
Ω,τι τυχερός θα ήμουν αν μονάχα μπορούσα να το τραγουδήσω
Το φθινόπωρο μέσα μου θρηνεί
Γιατί ονειρεύομαι κυπαρίσσια
Οι δρόμοι μου δεν οδηγούν πουθενά
Το φθινόπωρο βασιλεύει μέσα μου
Ενώ σε σένα, η άνοιξη
Ούτε ο ήλιος δεν μπορεί
δεν μπορεί να βγει από τα σύννεφα
Ω, τραύμα μου εσύ