Z jednym groszem w kieszeni,
Walizkę trzymasz w ręku,
Ale nie zajedziesz zbyt daleko,
Jesteś teraz człowiekiem XXI wieku.
Możesz lecieć ponad miastem,
Możesz wznieść się ponad ziemię,
Możesz robić prawie wszystko,
Jesteś teraz człowiekiem XXI wieku.
Lecz choć jedziesz na kołach jutra,
Ciągle błąkasz się po polach swego smutku.
(Co to przyniesie?)
Jednego dnia bohater,
Następnego błazen,
Innych możliwości nie ma,
Jesteś teraz człowiekiem XXI wieku.
Powinieneś być szczęśliwy,
Powinieneś cieszyć się,
Więc czemu aż tak jesteś samotny,
Ty człowieku XXI wieku?
Odpuściłeś swe marzenia,
Myśląc, że wszystko już przepadło.
Zawróć, mocny siłą swych doświadczeń.
A będą całować ziemię, po której stąpałeś.
(Człowiek XXI wieku...)
Wszystko jest już inne niż myślałeś,
Nici z twoich planów,
Więc zabierz swój grosz i walizkę,
Bo nie jesteś człowiekiem XXI wieku.
Ref.
Chociaż jedziesz na kołach jutra
Ciągle błąkasz się po polach swego smutku.
Jutro, człowieku XXI wieku.
Człowieku XXI wieku...
Człowieku XXI wieku...