Ако бар уште еднаш ветрот
твое име изговори,
тргнувам, го барам патот
прв што ќе се отвори.
Доцна е, може како кукла
секој да ме навие.
Ноќта е слепа, ама знае
срца да ни заспие.
Илјада и двеста милји
живеј одовде,
уште илјада и двеста
сè да исчезне.
Илјада и двеста дена
живеј ако смееш,
уште еден ден ти давам
да се покаеш.
Пропаѓам во било чии раце
само нежно да ме чуваат.
Се предавам, можат туѓи усни
да ме разоружаат.
Што е важно кого љубам
кога в зори заборавам.
Не пребирам, сите вредат
кога страсно ќе ме погалат.
Илјада и двеста милји
живеј одовде,
Уште илјада и двеста
Сè да исчезне,
Илјада и двеста дена
живеј ако смееш,
Уште еден ден ти давам
Да се покаеш. /2