Όταν είσαι στεναχωρημένος και μόνος
Και δεν έχεις κανένα φίλο
Απλά θυμήσου ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος
Κι όλα όσα θεωρούσες ιερά
Καταρρέουν και δεν φτιάχνουν
Απλά θυμήσου ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος
Δεν είναι το τέλος, δεν είναι το τέλος
Απλά θυμήσου ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος
Όταν στέκεσαι σε σταυροδρόμια
Που δεν μπορείς να κατανοήσεις
Απλά θυμήσου ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος
Και όλα σου τα όνειρα έχουν εξαφανιστεί
Και δεν ξέρεις τι σε περιμένει στην στροφή
Απλά θυμήσου ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος
Δεν είναι το τέλος, δεν είναι το τέλος
Απλά θυμήσου ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος
Όταν τα σύννεφα της καταιγίδας συγκεντρώνονται γύρω σου
Και πέφτουν βαριές βροχές
Απλά θυμήσου ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος
Και δεν υπάρχει κανείς εκεί για να σε παρηγορήσει
Να δανείσει μία χείρα βοηθείας
Απλά θυμήσου ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος
Δεν είναι το τέλος, δεν είναι το τέλος
Απλά θυμήσου ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος
Ω, το δέντρο της ζωής μεγαλώνει
Εκεί όπου το πνεύμα ποτέ δεν πεθαίνει
Και το λαμπρό φως της σωτηρίας λάμπει
Σε σκοτεινούς και άδειους ουρανούς
Όταν οι πόλεις φλέγονται
Με την καιόμενη σάρκα των ανδρών
Απλά θυμήσου ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος
Κι ψάχνεις μάταια να βρεις
Μόνο έναν νομοταγή πολίτη
Απλά θυμήσου ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος
Δεν είναι το τέλος, δεν είναι το τέλος
Απλά θυμήσου ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος