1944 [Polish translation]

Kiedy nadchodzą nieznajomi...

Wchodzą do twojego domu,

zabijają was wszystkich

i mówią,

nie jesteśmy winni,

nie jesteśmy winni.

Gdzie podział się wasz rozum?

Ludzkość płacze.

Uważacie się za bogów,

lecz wszyscy umierają.

Nie połykaj mojej duszy,

naszych dusz.

Nie cieszyłam się tam swoją młodością

Nie miałam możliwości tam żyć

Nie cieszyłam się tam swoją młodością

Nie miałam możliwości tam żyć

Mogliśmy zbudować przyszłość,

gdzie ludzie są wolni

by żyć i kochać.

Najszczęśliwszy czas.

Gdzie podziało się wasze serce?

Powstanie ludzkości.

Uważacie się za bogów,

lecz wszyscy umierają.

Nie połykaj mojej duszy,

naszych dusz.

Nie cieszyłam się tam swoją młodością

Nie miałam możliwości tam żyć

Nie cieszyłam się tam swoją młodością

Nie miałam możliwości tam żyć

Nie miałam własnej ojczyzny.