Każdy szuka na ziemi swego miejsca.
Szpaki w sadach budują setki gniazd.
W lasach mają swe nory zwierzęta,
A my czoła wznosimy do gwiazd.
W moim kraju, gdzie życie przyszło nowe,
W nocy świeci gwiaździsty Wielki Wóz,
Moje miejsce jest tutaj, przy Tobie,
Ojczyzno białych brzóz.
Moje miejsce na ziemi jest tu,
Gdzie z popiołów odrodził się dom,
Pośród wichrów, obłoków i dróg,
Które rzeźbił wiosenny grom.
Moje miejsce na ziemi jest tu,
Gdzie swej matki całowałam dłoń
I żegnałam znajomy próg,
I witałam swój stary dom...
Każdy szuka wśród bliskich zrozumienia,
Nawet wróble proszą nas o chleb.
My niesiemy przez życie marzenia,
Naszą miłość dajemy i gniew!
W moim domu na ścianie wiszą razem
Złote zioła i skrzypce, ciche już,
Wisi szabla z wyrytym rozkazem:
«Dla Ojczyzny serce złóż!»
Moje miejsce na ziemi jest tu,
Gdzie z popiołów odrodził się dom,
Pośród wichrów, obłoków i dróg,
Które rzeźbił wiosenny grom.
Moje miejsce na ziemi jest tu,
Gdzie swej matki całowałam dłoń
I żegnałam znajomy próg,
I witałam swój stary dom...