Նախշուն տղա հերիք լացիս,
Հայոց երկինք ամպոտ է, զամպոտ է,
Թե շատ լացիս, հեյրան քեզի,
Գել գիքա պապին կուտե:
Հելեք հեյրան, հելեք խաղանք քոչարի,
Դիարբեքրու խորոտիկ, անուշիկ քոչարի,
Թե պզդիկ իս, գցիմ խալուն,
Գնա վրեն չոչ արի,չոչ արի:
Էսօր-էգուց իմ թոռնիկի
Բեխեր կելնին կոլրվին, կոլրվին,
Յուր պապիկի թշնամիներ թող տեսնին
Ու մոլրվին, մոլրվին, մոլրվին:
Երբ կեղնի օր թառլան ձիուն հանինք դուրս,
Զենքերդ կապիս, էրթաս հասնիս չուր Խնուս,
Օր մը կեղնի տղա բերի աչքալուս,
Թե թոռնիկդ դառավ ազգի ցավին հույս,
Զենքին հույս, զենքին հույս: