Ο χρόνος, γιατί πρέπει να κυλάει τόσο αργά;
Η αναμονή, είναι κάτι εύκολο για εσένα
Βγάλε την πρίζα, πέταξέ τον στον υπόνομο
Ο πόνος είναι εύκολο να σου γίνει συνήθεια
Και ό,τι ειπώθηκε, πρέπει να βγει αληθινό
Προσποιούμενος πως είσαι αυθεντικός, ξεχνώντας το ποιος είσαι
Και ό,τι ειπώθηκε, πρέπει να βγει αληθινό
Προσποιούμενος πως είσαι αυθεντικός, ξεχνώντας το ποιος είσαι
Η αμαρτία, βρίσκεται πάντοτε στην πόρτα μου εμπρός
Την φλέβα κόψε, αίμα στο πάτωμα χυμένο
Μέσα στα μάτια μου λαμπυρίζει το φως
Ο θάνατος, με υποδέχεται χαμογελαστός
Και ό,τι ειπώθηκε, πρέπει να βγει αληθινό
Προσποιούμενος πως είσαι αυθεντικός, ξεχνώντας το ποιος είσαι
Και ό,τι ειπώθηκε, πρέπει να βγει αληθινό
Προσποιούμενος πως είσαι αυθεντικός, ξεχνώντας το ποιος είσαι
Ω-ω-ω ω-ω-ω,
Ξεχνώντας το ποιος είσαι
Πόνος
Τόσος πολύς πόνος...
Ξεχνώντας το ποιος είσαι
Και ό,τι ειπώθηκε, πρέπει να βγει αληθινό
Προσποιούμενος πως είσαι αυθεντικός, ξεχνώντας το ποιος είσαι
Και ό,τι ειπώθηκε, πρέπει να βγει αληθινό
Προσποιούμενος πως είσαι αυθεντικός, ξεχνώντας το ποιος είσαι
Ωωω, ωωω...