Moje myśli biegną nocami po wielu ścieżkach:
do przodu, na boki, czasem kręcą się w kółko.
Czuję, że moje korzenie nie rosną jak należy;
nawet na żyznej ziemi gną się i schną.
Mój naród niknie we wszystkich stronach świata.
Bez własnej ziemi jest skłócony i podzielony.
Mój naród niknie we wszystkich stronach świata;
nawet na swej własnej ziemi nie rośnie jak należy.
Pomóż, Boże! Pomóż, Boże
całemu łotewskiemu narodowi.
Zaprowadź go do domu nad brzegiem Dźwiny1,
zaprowadź go do domu.
Pomóż, Boże! Pomóż, Boże,
naszemu łotewskiemu narodowi
zapuścić korzenie we wkrótce wolnej łotewskiej ziemi!
Zapuścić korzenie we wkrótce wolnej łotewskiej ziemi!
Każdego dnia cały naród łotewski cierpi;
podzielonym, rozdzielonym piosenka tak smutno brzmi.
Każdego dnia cały naród łotewski cierpi;
wśród podzielonych, rozdzielonych płomień powoli gaśnie.
Pomóż, Boże! Pomóż, Boże
całemu łotewskiemu narodowi.
Zaprowadź go do domu nad brzegiem Dźwiny,
zaprowadź go do domu.
Pomóż, Boże! Pomóż, Boże,
naszemu łotewskiemu narodowi
zapuścić korzenie we wkrótce wolnej łotewskiej ziemi!
Zapuścić korzenie we wkrótce wolnej łotewskiej ziemi!
1. https://pl.wikipedia.org/wiki/Dźwina